Τι μπορεί να συμβεί όταν έχουμε αδυναμία σε ένα από τα παιδιά μας;

Τι συμβαίνει όταν οι γονείς δείχνουν αδυναμία στο ένα παιδί; Θυμάμαι πάντα τη μητέρα μου να δείχνει αδυναμία στον αδερφό μου ακόμα και σήμερα που είμαι 19 ετών θυμώνω με αυτή της τη στάση. Έπαιρνε πάντα το μέρος του και τον δικαιολογούσε. Είναι σωστό;

Στο ερώτημά σας απαντά η Μαρία Παπαδημητρίου, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων (Διαγνωστική και Θεραπευτική Μονάδα για το παιδί «Σπύρος Δοξιάδης»).

Πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο, ένα όριο, το οποίο τελικά βοηθάει ένα παιδί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα επαρκώς μέσα από μια ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη. Είναι σαν να ορίζονται κανόνες λειτουργίας, τους οποίους ένα παιδί σύντομα αντιμετωπίζει είτε μέσα από τη σχέση με τα αδέρφια του είτε καθώς εντάσσεται σταδιακά στο σχολικό πλαίσιο, έρχεται σε επαφή με δασκάλους και συνομηλίκους με τους οποίους θα πρέπει να σχετιστεί. Οι σχέσεις αυτές μπορούν να υπάρξουν και να είναι ομαλές μόνο όταν ένα παιδί νιώθει αυτοεκτίμηση και έχει ενδοβάλει αίσθημα ασφάλειας μέσα από τη σχέση του με τους γονείς του. Διαφορετικά υπάρχουν δυσκολίες, όπως για παράδειγμα στη σχέση με τα αδέρφια συναισθήματα ζήλειας, στις σχέσεις με τους δασκάλους προβλήματα στη συνεργασία ή στις σχέσεις με τους συνομηλίκους δυσκολίες ένταξης στην ομάδα.

Γράφει η : Dr ΜΑΡΙΑ Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ